|
|
بـه دنـبـال راهنـمـا بـاش ⁙ «وقتى يكى از شما مى‌خواهد چند فرسنگ راه بپيمايد، براى خود به دنبال راهنما مى‌گردد؛ و تو به راه‌هاى آسمان نا آشناترى تا به راه‌هاى زمين، پس، براى خود به دنبال راهنما باش». یا ایها الانسان انک کادح الی ربک کدحا فملاقیه.
جادهٔ زندگی، راهی‌ست بی‌انتها که از تبار نخستین گریه‌ها آغاز می‌شود و تا خاموشی واپسین نگاه امتداد دارد. جاده‌ای‌ست که نقشه‌ای معنادار دارد، نه تکراری. هر گام، اولین است و آخرین. مسافرانش بی‌شمارند، اما هیچ‌کس هم‌سفر همیشگی کسی نیست. گاه صدای خنده‌ای در کنارت می‌پیچد و دلگرمت میکند، و گاه سکوتی سرد، چون مٍهی سنگین، راه را می‌پوشاند. بر این جاده، نشانه‌ها کم نیستند: دستی که یاری می‌دهد، نگاهی که می‌فهمد، یا سنگی که زیر پایت می‌لغزد و می‌آموزد. آسمانش همیشه آبی نیست؛ روزی آفتاب، روزی باران، و روزی شاید طوفانی که مسیرت را از نو بنویسد. اما راز این جاده در رفتن است؛ در ادامه دادن، در یافتن معنا میان قدم‌ها، نه در رسیدن به مقصدی نامعلوم. چراکه جاده زندگی، بیش از آنکه راهی بیرونی باشد، سفری‌ست درون آدمی… و هر کس، جاده خویش را بر خاک دل خویش می‌کوبد. برو، حتی اگر پاهایت خسته‌اند، حتی اگر افق دور است. که گاه، زیبایی در همان گرد راهی‌ست که بر شانه‌ات نشسته، و نه در آن‌چه در پایان می‌خواهی بیابی.
دکتر امیرمهرداد خسروی
چرا چروک نشدی؟ یعنی اینقدر گردن کلفت هستی ای انسان؟ ما غرک بربک الکریم؟ چطور غم به دل دیگران میکنی، چطور غم دیگران رو میبینی، ولی حالت عوض نمیشه؟
بهتر ز صد طبیب و مداوا و مرهم است یک جرعه چای روضه ی هر هفته ات حسین (ع) ! صلی الله علیک یا اباعبدالله #شب_جمعه
پرسید: رها کردن سخت است؟؟؟
گفتم: نه به اندازه ی چسبیدن به چیزهایی که واقعی نیستند… برخی از افسردگی ها محصول تداوم «جستجوی اهداف غیر قابل دسترسی» و «شکست در رها کردن آنها و نداشتن ظرفیت تحمل ناکامی» است…. فکر کن و ببین کجاها و از چه چیزهایی باید «ناامید» شوی و آنها را رها کنی چون با «واقعیت» فرسنگها فاصله دارند… یک رابطه معیوب؟ یک هدف تحصیلی غير واقع بینانه؟ یک هدف شغلی غیر واقع بینانه؟ فقدان یک عزيز؟ یا … ؟ دکتر مهرنوش اثباتی؛ روان شناس خدا را شکر قدرت رها کردن، هنور در ما زنده است… عمر هم عزیز است و وقتمان گرانبها…
و چای دغدغه‌ی #همسرانه
هو العلی العظیم برای تمام کسانی که وقت به دنیا آمدنشان مادرانشان خواب عجیبی درباره ی آنان ندیده اند. برای تمام کسانی که پدرانشان وقتی لقمه ای را در دهانشان می گذاشتند نانی از غیب بدست نیاورده و بدیشان داده اند. برای تمام کسانی که دوران مدرسه ی شان عادی و معمولی بودند و در درس هایشان شکست میخوردند و با دیگران متفاوت نبوده اند. برای کسانی که دوران کودکی شان را طوری طی کردند که کسی نوری در سر آنان ندید و همگان آنها را خردسالی عادی پنداشتند. برای تمام کسانی که در تمام شقوق نوجوانی شان در هیمان کثرات و طوفان شلوغی های دنیا بی صدا توبه و گمان کردند به خاطر خطاهایشان در مسیر حقیقت بی استعدادند. برای تمام کسانی که وقتی خواستند ازدواج کنند همسر آینده ی شان را در رویاها از دستان غیبی نشناختند. برای تمام کسانی که رزقشان از طرق عادی و با سختی تامین می شود. برای تمام کسانی که بچه داری میکنند،خانه تمیز میکنند،نان حلال و با هزار جان کندن بدون آنکه به دنبال امور ماورایی خاصی باشند به خانه می برند. برای تمام کسانی که آرزوی استاد کامل داشتند و هیچگاه پیرمردی از پستوی صحراها و کوه قاف، ناگهان دست بر شانه های آنان نزد و صدایشان نکرد و یا در حرمی و یا مکان مقدسی برای رسیدن به این امر دستی از ماورا ندیدند و اکتفا کردند به جلسات و مجالس معمولی که خدا پیش پای آنان قرار داد و مشغول هستند. تبریک میگویم! دقیقا شما ویژه ترین آدمیان و مستعد ترین ها برای سلوک الی الله هستید. همان ها که انتخاب می شوند. چرا که شما در قاعده ی بازی قرار گرفته اید. از آنجا که فرمود: شما برای حرکتتان ساختار خلقت را در هم نریخته اید و ایمان شما به ساحت دین رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم همان ایمان آوردن به سیاهی های روی سفیدی های منقوش است که فرمود آنان که چنین اند برادران من هستند و حسرت بر دل اصحاب خویش با برادر خواندن آنان گذاشت. معمولی بودن پیچیده ترین حکمتی است که خدای علی اعلی به بنده ای عنایت میکند تا از لابلای همین امور عادی دست توحید را آرام آرام مسیطر بر جهان نظاره کند. فراموش نمیکنم پیرمرد عارف بزرگی را که میفرمود معتقدم جای آنانی که ندیده اند و استقامت کردند و ندیده خریدارند با جای آنانی که فقط باید نشانشان بدهند تا حرکت کنند در روز قیامت متفاوت است. معمولی بودن اما متشرع بودن و اهل ولایت الله بودن کلید گشایش لقاءالله در این دنیا است. دوام و التزام درست به شریعت ساحت معمولی بودن شما را به لایه ای بالاتر از معمولی بودن منتقل میکند.جای که برای سطوح پایین تر دیگر معمولی نیست اما در آن آسمان و در آن طور از وجود برای اهلش معمولی است. آنجا که فرمود: همان مرتبه ای است که خرق تمام حجاب ها نیز در آن معمولی است و ریشه در اعماق بیکرانه ی عبودیت دوانده و از خویشتن چیزی نمی یابد که بخواهد تفاوتی با دیگران احساس کند. قدر خود را بدانید و امیدوارانه ملتزم باشید. اینجاست که مراقبه و محاسبه به کار می آید تا معلوم شود بی خبری ها و نیامدن ها از کدام چشمه نشات میگیرد…. ♦️المکتوبات فی النجف الاشرف ثبت قلبی علی دینک… استاد علی صفایی حائری 🪴در دنيايى كه شب و روز و بهار و پاييز و زمستان و تابستان با هم است، نمى توان از شب رنجيد، كه روز در راه است. 🪴نمى توان به روز دلخوش بود، كه گرفتار شب است. 🪴پس در اين دنياى بى آرام، نمى توان نشست. نمى توان مغرور و مأيوس بود. 🪴آنها كه شب و روز را و بهار و پاييز را مقصد گرفته اند، هر دو به پوچى مى رسند. 🪴 آنها كه حركت را و كوچ را و رحيل را فهيمده اند و بانگ رحيل را شنيده اند، آماده اند و بهره بردار. 🪴اينها در رنج، راحت هستند و ديگر به انتظار موقعيت هاى خوب نيستند؛ كه فهميده اند بايد در هر موقعيت، كارى كرد و بهره اى برداشت. به جاى موقعيت و امكانات، به موضع گيرى هاى مناسب روى آوردند. 📚 #نامه_های_بلوغ |
 |
|
کوثربلاگ سرویس وبلاگ نویسی بانوان
|
