رهگذر کوی دوست
هنوزم غم چشمهای منی!
هنوزم غم چشمهای منی!
کلام و افکار ما بذرهایی هستند که
در مزرعه زندگی مان می کاریم
و این بذرها به میوه ای تبدیل می شوند
که روح ما از آن تغذیه می کند .
واضح است که هر بذری به همان
میوه ای تبدیل می شود که
در باطنش نهفته است.
بنابراین هر سخن و افکار منفی که
بر زبان و ذهنمان جاری می شوند
بذرهایی هستند که در نهایت
در زندگیمان به میوه های منفی
و ناخوش آیند مبدل میشوند.
پس برای آنکه به میوه های دلخواه
در زندگیمان دست یابیم
باید مواظب بذرهایی که می کاریم باشیم.
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط سيده رباب سيدكاظمي در 1401/11/27 ساعت 09:15:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |