ترسیدگان 

از حسرتی به حسرت دیگر گریختیم

تا عاقبت به دامن دلبر گریختیم

یک عمر راه طی شده تکرار کرده ایم

از عشق - این «صلاح مُقَدَّر» - گریختیم

دیدیم ماهرانه هوس سر کشیده بود.

ناباورانه از سر باور گریختیم

آهوی آه خسته‌ی در دام مانده ایم….

از خنجر اراده‌ی لاغر گریختیم

رو به هزار رنگ زمان چشم بسته ایم….

تا قاب آرزوی مصور، گریختیم

پیراهن سؤال و شکایت دریده ایم

از «نابرابری» به برابر گریختیم

از جمله های مبهم حيرت رها شدیم

افعال ساده ایم و…. به مصدر گریختیم

در قلعه خیال مکرر نمانده ایم

سوی جلال فاتح خیبر، گریختیم

ما را «علی (ع)»، پناه دل و جان خسته است

از رنج روزگار به «مادر» گریختیم.

سید محمد سادات اخوی