رهگذر کوی دوست
و هو المحبوب....
و هو المحبوب....
هوالسلام…
اگر از شما بخواهم، چند صفت ناپسند انسان را نام ببرید، حتما صفت خودخواهی یکی از آنها خواهد بود؛ ولی من امروز میخواهم بگویم، بیاییم خودخواه باشیم.
حتما دارید تعجب می کنید؟انسان مومن و خودخواهی؟؟؟
خب…بیایید به قضیه از زاویه دیگری نگاه کنیم، مگر نمی گویند آخر انسان می ماند و خدای خودش؟ مگر نباید ما روزی در پیشگاه پروردگارمان به تنهایی بایستیم و پاسخ گوی اعمال و رفتارمان باشیم؟مگر این انسان نیست که در گودی قبرش خودش می ماند و خدای خودش؟ پس دیدید، آخرش تنهایی نصیب ماست…
خب چاره چیست؟ به ما گفته اند برای این تنهایی خودمان، از همین الان بفکر باشیم، قوتی، بنه ای، زاد و توشه ای فراهم کنیم از اعمال خوب…
یعنی اهل حساب و کتاب باشیم، دو دوتا کنیم، ببینیم کجای کاریم، حساب پسانداز اخرتمون در چه حالیه؟
حتما می گویید، ارتباط خودخواهی با حساب و کتاب چیست؟
ببینید اگر ما خودخواه (از بعد مادی و دنیوی) باشیم، سعی می کنیم بهترین چیزها را برای خودمان بخواهیم و تهیه کنیم. خب درباره این مسأله مهم (بعد اخروی و معنوی) هم باید، ما خودمان را بخواهیم، به فکر خودمان باشیم، بهترین اعمال رو برای خودمون ذخیره کنیم،به قول مرحوم آیت الله بهجت تو هر کار خوبی شرکت کنیم، چون نمیدانیم که کدام عمل ما پذیرفته خواهد شد؟ بدانیم که همانگونه که هیچ کدام از ما تحمل سختیهای این دنیا را ندارد، در برابر سختی های آخرت هم مطمینا هیچ صبر و تحملی ندارد…پس از امروز به فکر باشیم، وقت بیشتری برای خودمان بگذاریم، سعی کنیم نقاط ضعف و قوت خود را بشناسیم، مثل یک تاجر زرنگ، حساب کتاب کنیم، خصوصا تو این ماه عزیز شعبان، که مقدمه ماه مبارک رمضان هست…
اگه خودخواه(معنوی و اخروی)باشیم، دیگه تو کمک به دیگران چه تو امور معنوی و چه امور مادی، بخیل نمی شویم. تو دلخوری ها، گذشت می کنیم و کینه ای نمیشیم، محبت بیشتری به سایرین می کنیم و…
یعنی با خودسازی خودمان، به دیگران هم کمک کرده ایم، چون انسان مومن خیرش به همه می رسد..پس با خودخواهی مثبت و خودسازی، به فکر خودمان باشیم…
الان که فرصت هست، مناجات شعبانیه رو با تامل بخونیم و معارف این مناجات رو جرعه جرعه، نوش جان کنیم…شنیدم میگن انسانی رو که گرسنه باشه، یهویی بهش غذا ندید، لقمه لقمه، کم کم باید بهش غذا بدید، یا آدم تشنه رو هم همینطور… روح انسان هم همینطوره، باید معارف رو جرعه جرعه به کامش ریخت تا خوب با جانش عجین بشه…
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط رهگذر کوی دوست در 1399/01/07 ساعت 05:37:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
1399/01/10 @ 10:39:39 ب.ظ
محمدی [عضو]
خدا کنه که خودخواهیمون توی این راه سرشار بشه
1399/01/11 @ 02:12:17 ب.ظ
رهگذر کوی دوست [عضو]
انشاالله…
1399/01/10 @ 10:46:24 ب.ظ
رهگذر کوی دوست [عضو]
ان شاالله…
1399/01/09 @ 11:03:13 ب.ظ
مدیر النفیسه [عضو]
بسیار عالی
1399/01/09 @ 11:08:00 ب.ظ
رهگذر کوی دوست [عضو]
ممنون سیده بزرگوار…
1399/01/08 @ 02:14:51 ق.ظ
شیدا صدیق «دین آرامشبخش» [عضو]
بهار عریزم فوق العااااده بود
خودخواهی مثبت و اینکه تا آدم خودشو سرشاااار نکنه و به خودش نرسه چی ذاره برای بخشیدن به دیگران؟.
و هم بحث جرعه جرعه نوشیدن معارف
عااالی
واقعا عالی بود سیده جونم
1399/01/08 @ 02:54:42 ق.ظ
رهگذر کوی دوست [عضو]
ممنونم رفیق خوبم….
1399/01/07 @ 09:23:58 ب.ظ
طوباي محبت [عضو]
عالی بود بهار جان
خیلی خوب موضوع رو طرح کردی
انشاالله توفیق داشته باشیم.
از خدا همت بخواهیم
1399/01/07 @ 09:28:46 ب.ظ
رهگذر کوی دوست [عضو]
ممنون طوبا جان….عالی حضور گرم شماست… انشاالله..