رهگذر کوی دوست

حجت‌الاسلام حامد کاشانی را که فضائل مولاعلی رو می‌گفت به بهانه وحدت سکنی از تلویزیون کنار گذاشتید الان از دارید رسماً فضائل مفضول‌هارو میگید؟!

اف بر تدبیرتان!

این اتفاق هییییییچ توجیهی ندارد جز عذرخواهی از مومنین! 

شبکه یک سیما در یک خطای رسانه‌ای، تصویری چندثانیه‌ای از لعن خلیفه اول توسط یک جوان را پخش می‌کند. رییس صدا و سیما بلافاصله بیانیه‌ای صادر و از اهل سنت دلجویی می‌کند که پسندیده است. اما

با کمال تاسف آقایان تشخیص می‌دهند که برای جبران، باید در سالروز شهادت حضرت صادق علیه السلام موسس مذهب جعفری، از یک ملّای سنّی دعوت کنند؛ تا چندین دقیقه روی آنتن سیما فضائل‌الصحابه بگوید و در تقابل حضرت صادق، سکه تقلبیِ «صدیق» بودن خلیفه اول را به مخاطب بیندازد و به شیعه دیس‌بک بدهد که «هرکه فضیلت صدیق بودن فلانی را نپذیرد، خدا در دنیا و آخرت حرفش را تایید نمی‌کند!»

مولا علی چه زیبا فرمود: جاهل را نمی‌بینی مگر به افراط یا تفریط…

🖋️مسلم گریوانی

فمعکم لا مع عدوکم…

صداوسیمای منفعل و فشل…

.  

البته تنها کاربردش برای کسایی هست که به خدا باور دارن! کسی رو که خدا رو باور نداره،چجوری میشه نصیحت کرد!

اگر نفس قدرت و تجلی پیدا کند و صاحب قوای قوی‌تری شود، می‌تواند در درون خود، عالم خارج را ببیند و بر آن، اثراتی بگذارد.

به تعبیر مرحوم آیت الله سیدعلی قاضی ره این امور نقل و نبات های مسیر عبودیت است.
خوشا آنان که جهان خارج را در خویش یافتند اما ذره ای توجه صرف آن نکردند.
آن بزرگ فرمود عارف کسی که اگر هفت آسمان با وسعتشان در قلب کسی بیدار شود اصلا متوجه آن نگردد چه برسد بخواهد توجهش که بزرگترین سرمایه است را معطوف آن کند.

فکری کنیم به حال خودمان که چرا با دیدن چند صورت در خواب و بیداری که مربوط به آسمان دنیا یا فرش عالم مثال است احساس میکنیم کسی شده ایم و زمین و زمان باید مطیع ما باشند.
شاید ما سوار بر مرکب خیالیم و راه توحید را نمیشناسیم که دل خوش به رویاها یا مکاشفاتیم.

خداوندِ مالک نفوس،عقل عبودیت و بندگی و قدرت نزع صور عنایت کند.

محمدهادی اصفهانی

آخرهای صحبتش بود که :گفت «پژواک نمیتونه متفاوت از پیام باشه و همیشه یه رنگ و بویی از پیام رو با خودش داره. من از سال هشتادوشش با رشته ارتباطات سروکله زده ام و درگیر پیام و فرستنده و گیرنده ام اما این بار کلمه «پیام» و این جمله برام خیلی متفاوت بود؛ متفاوت تر از شنیدن قانون عمل و عکس العمل يا حتى خوندن شعری مثل «هرچه کنی به خود کنی گر هرهمه نیک و بد کنی»

پیام چی میتونه باشه؟ «شرام» که بنیان گذار زمینه مطالعات ارتباطاته میگه پیام میتونه یه تیکه جوهر روی کاغذ باشه؛ یا شکل امواج صوتی توی هوا یا شکل تکون دادن دست و پرچم.» اگه این جوری نگاه کنیم میبینیم که هر لحظه از عمرمون با حرکتها و رفتارهایی که صبح أزمون سر میزنه داریم یه پیام به این جهان ارسال میکنیم؛ حتی وقتی که ساکتیم و حرفی نمیزنیم هم یه پیام داریم که میره و میچرخه و به یه جایی میرسه و بازتابش دیر یا زود تو زندگیمون عیان میشه.

با این حساب اگه هر لحظه داریم پیامی صادر میکنیم، پس چندان دور از ذهن نیست که خیلی از چیزهایی که دریافت میکنیم پژواک همون چیزهایی هستند که بهشون فکر میکنیم و بیان میکنیم و عملی می کنیم؛ پژواک همون چیزی که از خودمون صادر شده و حالا به خودمون برگشته.

و خب پژواک نمیتونه متفاوت از پیام باشه و همیشه یه رنگ و بویی از پیام رو با خودش داره

میدونی چی میخوام بگم؟ حواست باشه که حتی فکر بی‌اثر هم در این عالم نداریم چه برسه به فعل!

🖋️فاطمه سادات متولیان

شاگردی از استاد پرسید:

خواهش میکنم به من بگو از کجا باید یک انسان خوب را تشخیص دهم؟

استاد جواب داد:

تو نمیتوانی از روی سخنان یک فرد تشخیص دهی که او یک انسان خوب است. حتی از ظاهر او هم نمیتوان به این شناخت رسید.

اما میتوانی از فضایی که در حضور او به وجود میآید، او را بشناسی؛ چرا که هیچ کس قادر نیست فضایی ایجاد کند که با روحش سازگاری نداشته باشد!

به نظر محک قابل تامل و خوبیه !

فاطمه‌سادات متولیان

  حرفهای این بانوی دانشمند به دل می نشست. شاید راز بر دل نشستن حرفهای ایشان، صمیمی و به دور از تعارفات مرسوم و به قولی خودمانی بودن آن بود (هر چند که خودمانی بودن از عمق و ارزش این سخنان کم نمی کرد، بلکه بخوبی نشان دهنده ی دانش و تجربه زیسته ایشون در طی این سالیان بود.) به اینکه هنوز و در این سن، ارتباط خود را کودک درونش قطع نکرده و با افتخار میگوید که “با خود بچگیم ارتباط دارم". به اینکه هر انسانی، محدودیتهایی دارد و این محدودیتهای انسانی را  عاقلانه و همراه با آرامش می پذیرد. به اینکه در کوششی مداوم، سعی در پیدا کردن راه حلها و دیدن و یافتن میانبرهایی برای عبور از این محدودیتهاست. و تاکید او بر تلاش و جدی گرفتن زندگی و کلیدواژه ای که در کلام او چندین بار تکرار می شود: کوشش، کوشش، کوشش….(وَ أَن لَيسَ لِلإِنسانِ إِلّا ما سَعىٰ﴿۳۹﴾ و اینکه برای انسان بهره‌ای جز سعی و کوشش او نیست!سوره مبارکه النجم آیه ۳۹) و نترسیدن از تنهایی و توانایی تنها شدن با افکار خویش که تنهایی، صیقل روح و فکر انسان هست و همه ی ادمها نیازمند خلوتی متفکرانه هستند، خلوتی که شاید امروزه به لطف فضای مجازی از دست انسان ربوده شده.

اما گوهر کلام این بانوی دانشمند و فرهیخته، شنیدن افکار دیگران، تعامل عاقلانه و غنی کردن خود با تضارب آراء با سایر انسانهاست. و شاید این همان سخن خداوند باشد که فرمود:اَلَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ اَلْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ” که «بندگان خدا طالب حق و رشدند، به هر سخنى كه گوش دهند بدين اميد گوش مى‌دهند كه در آن حقى بيابند و مى‌ترسند كه در اثر گوش ندادن به آن، حق از ايشان فوت شود.» (تفسیر المیزان (ترجمه)،طباطبایی، محمد حسین, جلد 17, صفحه 380)

خوب دیدن، خوب شنیدن و خوب تفکر کردن از مهمترین ویژگیهای یک انسان متعالی هست. به قول استاد حسن زاده املی: “تا بیننده و گیرنده نشدی، انسان نیستی".“هزار و یک کلمه، ج۲،ص۲۱۱، مرحوم استاد ایت الله حسن زاده آملی.”

به قلم: سیدکاظمی

تاثیرپذیری نفس انسان و لزوم مراقبت شدید از آن در عصر فضای مجازی و رسانه های دیجیتال.

به کلام: استاد فیاض بخش.