رهگذر کوی دوست
آن فرو ریخته گلهای پریشان در باد / کز می جام شهادت همه مدهوشان اند / نامشان زمزمه نیمه شب مستان باد/ تا نگویند که از یاد فراموشان اند.
آن فرو ریخته گلهای پریشان در باد / کز می جام شهادت همه مدهوشان اند / نامشان زمزمه نیمه شب مستان باد/ تا نگویند که از یاد فراموشان اند.
همسفرم از رزمندههای جنگ است. دیشب میگفت دو گروه در جبهه شهید میشدند
اول آدمهای عارف مسلکی که ما میفهمیدیم شهید میشوند و گروهی که شبیه اخراجیها بودند..
وجه تشابه این دو گروه این بود که هر دو خودشان بودند.
همین
و ما خودمان نبودیم که شهید نشدیم
ما ادای آدمهای خوب را در آوردیم…
م.امیرزاده
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط رهگذر در 1404/05/23 ساعت 04:50:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |