🔻روزمره‌گی از آفات هیئت علمی

🖊احمدحسین شریفی

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

«روزمره‌گی» و «اداری شدن» از آفت‌های بزرگ شخصیت‌های علمی است؛ به ویژه در رشته‌ها و تخصص‌هایی که با باورها و ارزش‌ها و سبک زندگی دانشجویان و افراد جامعه سروکار دارند!

یک استاد و عضو هیئت علمی در رشته‌هایی مثل فلسفه، کلام، قرآن و حدیث، فقه، حقوق، اخلاق، روان‌شناسی، گرایش‌‌های مختلف معارف اسلامی (اخلاق، مبانی نظری، تاریخ اسلام، تفسیر قرآن و نهج‌البلاغه و …) هرگز نمی‌تواند و نمی‌باید به ساعات موظفی تدریس و پژوهش اکتفا کند! هرگز نمی‌تواند و نمی‌باید نگاه اداری به کار علمی خود داشته باشد. هرگز نباید نسبت به مسائل نوپدید و پرسش‌های مطرح شده درباره این موضوعات بی‌تفاوت باشد.

اما مع الاسف مشاهده می‌شود که برخی از اساتید این رشته‌ها نیز دچار روزمرگی شده و بعضاً هیچ مسؤولیتی جز پر کردن ساعات تدریس موظفی و انتشار مقاله‌ یا مقاله‌هایی، آن هم با کمک دانشجویان، برای جلوگیری از رکود علمی یا برای برخورداری از ترفیع سالیانه و ارتقاء پایه برای خود احساس نمی‌کند!

کمترین اثر چنین وضعیتی تضعیف جایگاه معنوی و مرجعیت فکری استاد و همچنین بی‌اعتمادی جامعه نسبت به کارآمدی نظام آموزش عالی در حوزه‌های علوم انسانی و اسلامی خواهد بود. چنین افرادی، که دغدغه اصلی آنان داشتن پرونده‌ای پر از مقالات قفسه‌ای و کتابخانه‌ای باشد، هر چند به بالاترین درجات علمی دانشگاهی هم برسند، نه تنها نمی‌توانند دانشجویانی دغدغه‌مند و مسؤول و دردمند را پرورش دهند؛ بلکه خود، عاملی برای تکثیر شبهات و پرسش‌های ذهنی دانشجویان و تقویت حس ناامیدی و بی‌تفاوتی در میان دانشجویان خواهند بود.

#دانشگاه

@Ahmadhoseinsharifi

🌹