رهگذر کوی دوست
آن فرو ریخته گلهای پریشان در باد / کز می جام شهادت همه مدهوشان اند / نامشان زمزمه نیمه شب مستان باد/ تا نگویند که از یاد فراموشان اند.
آن فرو ریخته گلهای پریشان در باد / کز می جام شهادت همه مدهوشان اند / نامشان زمزمه نیمه شب مستان باد/ تا نگویند که از یاد فراموشان اند.
به خدا
آه نفسهای غریب تو
که آغشته به حزنی است ز جنس غم و ماتم
زده آتش به دل عالم و آدم.
مگر این روز و شب رنگ شفق یافته در سوگ کدامین غم عظما
به تنت رخت عزا کرده ای ای عشق مجسم؟
که به جای نم شبنم
بچکد خون جگر دم به دم از عمق نگاهت.
نکند باز شده ماه محرم
که چنین میزند آتش به دل فاطمه آهت؟
به فدای نخ آن شال سیاهت
به فدای رخت ای ماه بیا!
صاحب این بیرق و این پرچم و این مجلس و این روضه و این بزم تویی
آجرك الله!
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
زندگی و مرگ ما را حسینی قراربده.
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط رهگذر در 1404/04/15 ساعت 04:48:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |