الحمدلله حمدا کثیرا طیبا

#عصر-جمعه

‌

به نام اللّه که بینهایت بخشنده و مهربان است
‌
قسم به روشنایی روز(۱)
و قسم به شب آرام و آرامش بخش(۲)
که پروردگارت تو را رها نکرده و بر تو خشم نگرفته است(۳)
بدون تردید آخرت برای تو بهتر از دنیاست(۴)
و بزودی پروردگارت به تو نعمتی عطا کند تا خشنود شوی(۵)
آیا تو را یتیم نیافت و پناهت داد؟!(۶)
آیا تو را گمگشته نیافت و هدایتت کرد؟!(۷)
آیا تو را عائله مند نیافت و توانگرت کرد؟!(۸)
پس با یتیم با قهر رفتار مکن!(۹)
و نیازمند را از خود مران!(۱۰)
و از نعمت پروردگارت بگوی!(۱۱)
‌
عجیب سوره‌ای است، زیبا و امید بخش. با روشنایی روز آغاز و با نعمت پروردگارت پایان می‌گیرد.
‌
پروردگار مهربانی که در همه موقعیت‌ها - چه بدانی چه ندانی- مراقب و محافظ تو بوده و تو را در بستر هدایت خویش پرورانده است.
‌
این سورۀ توست و این رب، پروردگار توست. تو به خود نیامده‌ای، و بیهوده این راه دراز را نپیموده‌ای. تو در جریان رُبُوبی (پرورشی) خود سیر می‌کنی. تو تحت نظر و مراقبت پروردگارت بسر می‌بری. تمام ماجراهای زندگی ات حساب شده بوده‌اند. تک تک افرادی که در زندگی‌ات آمده‌اند، هر کدام طبق برنامه‌ای تأثیری داشته‌اند و در زندگیت چون کاتالیزوری عمل کرده‌اند. درسی در کار بوده است. هرکدام بستری از آگاهی بوده‌اند. تا اینجا که آمده‌ای با نیرو و نعمت پروردگارت آمده‌ای.
تو بی کس نیستی. تو را رها نکرده‌اند. تو “رب” داری. پس باید میوۀ خودت را بدهی. رب، تو را به بار می‌نشاند.
‌
اینجا مزرعۀ آخرت است. و او باغبان الهی است. به موقع آب می‌دهد و به موقع شاخه‌های اضافه را می‌زند. قهر و لطفش در یک جهت است. دو بازو است که هر دو در خدمت رشد‌اند.
‌
هر سختی که پشت سر گذاشته‌ای در آن رشدی نهفته بوده است. هیچ چیز همیشگی نیست، کما اینکه نبوده است. تمامی ماجراها گذرا است. حل می‌شوند، به چیز دیگری تبدیل می‌شوند. و آن سختی‌ها برای خالص کردن است. برای به آگاهی رساندن؛ زیرا آگاهیِ ناب یگانه کالای ارزشمند توست. از خاک تو را برداشته به افلاک می‌رساند. به “مطلق” نائل می‌کند. “خلاص"ات می‌کند.
‌
آنگاه موقعش که رسید خودِ آگاهی را هم رها می‌کنی. به آن فکر نمی‌کنی. فقط هستی. در یک هستِ مطلق.

‌
#مسعود_ریاعی
#کتاب_تفسر_خیر
#سوره_ضحی#جریان_ربوبی
#عصر_کنکاش‌
وَ أَنْزِلْ يَقِينَكَ فِي صَدْرِي وَ رَجَاءَكَ فِي قَلْبِي حَتَّي لاَ أَرْجُوَ غَيْرَكَ…یا ربی…

  حرفهای این بانوی دانشمند به دل می نشست. شاید راز بر دل نشستن حرفهای ایشان، صمیمی و به دور از تعارفات مرسوم و به قولی خودمانی بودن آن بود (هر چند که خودمانی بودن از عمق و ارزش این سخنان کم نمی کرد، بلکه بخوبی نشان دهنده ی دانش و تجربه زیسته ایشون در طی این سالیان بود.) به اینکه هنوز و در این سن، ارتباط خود را کودک درونش قطع نکرده و با افتخار میگوید که “با خود بچگیم ارتباط دارم". به اینکه هر انسانی، محدودیتهایی دارد و این محدودیتهای انسانی را  عاقلانه و همراه با آرامش می پذیرد. به اینکه در کوششی مداوم، سعی در پیدا کردن راه حلها و دیدن و یافتن میانبرهایی برای عبور از این محدودیتهاست. و تاکید او بر تلاش و جدی گرفتن زندگی و کلیدواژه ای که در کلام او چندین بار تکرار می شود: کوشش، کوشش، کوشش….(وَ أَن لَيسَ لِلإِنسانِ إِلّا ما سَعىٰ﴿۳۹﴾ و اینکه برای انسان بهره‌ای جز سعی و کوشش او نیست!سوره مبارکه النجم آیه ۳۹) و نترسیدن از تنهایی و توانایی تنها شدن با افکار خویش که تنهایی، صیقل روح و فکر انسان هست و همه ی ادمها نیازمند خلوتی متفکرانه هستند، خلوتی که شاید امروزه به لطف فضای مجازی از دست انسان ربوده شده.

اما گوهر کلام این بانوی دانشمند و فرهیخته، شنیدن افکار دیگران، تعامل عاقلانه و غنی کردن خود با تضارب آراء با سایر انسانهاست. و شاید این همان سخن خداوند باشد که فرمود:اَلَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ اَلْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ” که «بندگان خدا طالب حق و رشدند، به هر سخنى كه گوش دهند بدين اميد گوش مى‌دهند كه در آن حقى بيابند و مى‌ترسند كه در اثر گوش ندادن به آن، حق از ايشان فوت شود.» (تفسیر المیزان (ترجمه)،طباطبایی، محمد حسین, جلد 17, صفحه 380)

خوب دیدن، خوب شنیدن و خوب تفکر کردن از مهمترین ویژگیهای یک انسان متعالی هست. به قول استاد حسن زاده املی: “تا بیننده و گیرنده نشدی، انسان نیستی".“هزار و یک کلمه، ج۲،ص۲۱۱، مرحوم استاد ایت الله حسن زاده آملی.”

به قلم: سیدکاظمی

سربازان وطن دُرٌ ناموس ایران را از چنگال تاریکی رهانیدند…

خون

سه سرباز سکوت شب را شکست

و پیکر بیجانش را

بر آستانهٔ روشنایی نشاندند…

نگهبانان خاک

با جان سوخته

روشنایی را به تاریخ هدیه دادند.

و آنجا،

هر شهید ستاره ای شد

که همیشه در آسمان میهن میدرخشد

روایت ناخدا هوشنگ صمدی، از ارتش همیشه قهرمان جمهوری اسلامی ایران، و  ترسیم غیرت ایرانی در دفاع از ناموس ایرانی.. به یاد تکاوران و کلاه‌سبزهای همیشه قهرمان.

بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد
هلال ماه به دور قدح اشارت کرد
ثواب روزه و حج قبول آن کسی برد
که خاک میکده عشق را زیارت کرد.

^{حافظ شیرازی}

^{عید سعیدفطر بر روزه‌داران( نه! روزه‌خواران علنی گرامی) و همسایه‌های ماه خوب خدا مبارک باد.}

^{اینم از فطیر عید فطر.}

Focus on the  things you can do right now, not the big things you can’t. Small changes can make a big difference in .the end

روی کارهای کوچکی که در حال حاضر می توانید انجام دهید تمرکز کنید، نه کارهای بزرگی که نمی توانید انجام دهید. تغییرات کوچک در نهایت می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند …  

آدم حسابی ها زیاد بلد نیستند راجع به کارهایشان تز بدهند .

در صفحات اجتماعی شان در ستایش همدیگر، دوستی و مهربانی چیزهای زیادی به چشم‌ نمی‌خورد. 

اصلا بلد نیستند در این مورد برای دیگران سخنرانی کنند.

اما یک روز می بینی شان که آب سرد و شربت درست کرده اند و می برند برای کارگران ساختمان روبرویی؛ بی‌آنکه به کسی چیزی بگویند یا نظری بخواهند.

می بینی شان که کفش‌های نوی خودشان را به کسی دیگری داده‌اند.

یا می بینی شان که برای تولد کسی قشنگترین هدیه را خریده اند ‌

آدم حسابی ها اینطوری هستند حرف نمی‌زنند؛ بلکه در سکوت حواس شان به همه چیز ست .

و چقدر جهان به آدم حسابی ها نیاز دارد.

@soundoflife