رهگذر کوی دوست

*بعد از رحلت نبی مکرم اسلام، وقایعی که بر امت وارد شد، موجب شد که طرح هدایت بشری با تغییراتی مواجه شود، اما هرگز از حرکت باز نایستد. روایت مجاهدت ابوذر غفاری با اشرافیگری اموی و تبعید وی به شام، خود نشان دهنده مظلومیت این صحابی جلیل القدر است، اما در برنامه هدایت الهی، حضور یک مجاهد و صحابی دین‌شناس و ولایتمدار در یک منطقه جغرافیایی، خالی از تاثیر نخواهد بود. حضور ابوذر و سخنرانی های ارشادی او در شام، منجر به این گردید که معاویه وی را به جبل عامل تبعید کند. این حنجرهء فریادگر حقیقت، دو روستا را براي فعاليت‌هاي ارشادي و فرهنگي خود برگزيد؛ روستاي صرفند بر كرانه درياي مديترانه و قريه فحاليس در جنوب شرقي جبل عامل بر فراز بلندي‌هاي مشرف بر اردن.*** تلاشهای ابوذر موجب شد، که پیام اسلام اصیل و مکتب حقیقی پیامبر و اهل بیت او، در جان و دل مردم این منطقه بنشیند و نهال تشیع در این خاک ریشه بدواند و این سرزمین، به مخزنی پرگهر برای اسلام و جبهه مقاومت در طول تاریخ تبدیل شود که نقش مهمی را در تحولات منطقه در سده‌های بعدی ایفا خواهد کرد.

* جبل عامل که بعدها مهمترین بخش از قلمرو مقاومت اسلامی و پیشاهنگ مبارزه با آپارتاید صهیونی شد، در طول قرون مختلف، حوادثی را از سر گذراند و در طول این سالها توانست پرچم جنبش علمی و فرهنگی را بر دوش خود نهاده و از مراکز علمی اصلی شیعه شمرده شود، اما طی دو قرن استیلای حکومت عثمانی و استعمار فرانسه، وضعیت این منطقه، در اسفبارترین حالت اجتماعی و فرهنگی قرار گرفت، به گونه‌ای که شيعيان از نظر حضور در صحنه‌هاي سياسي و اجتماعي، شهروند درجه چهارم به شمار مي آمدند. این وضعیت با ورود سیدموسی صدر و فعالیتهای وی رو به تغییر نهاد.

*امام موسي از نزديك، عقب‌ماندگي‌ها و محروميت‌هاي شيعيان را لمس كرد. آن‌گاه با سفر به ديگر مناطق لبنان، ضمن آشنايي با اوضاع مردم، از راه سخنراني و گفت و شنود، روابط تنگاتنگي با قشرها و فرقه‌هاي گوناگون برقرار كرد. تهدیدات، جنگ افروزی و تفرقه افکنی اسراییل در لبنان و میان اقوام و طایفه های این کشور، خود نشان دهنده وضعیت خطرناک لبنان بود. او جنبش «امل» را پایه گذاری کرد، و به تقویت بنیه‌ی نظامی، اقتصادی، فرهنگی و اعتقادی شیعیان پرداخت. هر چند ربایش امام موسی صدر توسط قذافی می توانست ضربه مهلکی بر تن این جنبش نوپا وارد کند، اما واقعه ربایش هم نتوانست جریان چند صد ساله‌ی مقاومت شیعیان جبل عامل را متوقف کند. از دل جنبش امل زمینه ایجاد تشکل واحدی به نام  حزب الله لبنان فراهم شد که توانست تاثیری شگفت بر تاریخ مقاومت منطقه بگذارد. 

*حزب الله به عنوان یک جنبش اسلامی و در طول این سالیان توانست خود را از جهات مختلف نظامی، فرهنگی و اجتماعی قوی‌تر کند، به گونه‌ای که بتواند در طی جنگ سال 2000 میلادی، میان اسرائیل و لبنان، نگرش‌ها و معادلات جهانی را بر هم بزند و چهره‌ی شکست‌ناپذیری اسراییل را خدشه دار کند. این جنگ که سنگ بنای پیروزی‌های مقاومت شد، توانست صهیونیستها را از خاک لبنان بیرون کند و اسطوره‌ی شکست‌ناپذیری اسراییل را در هم بشکند. این پیروزی مقدمه سایر پیروزی‌های جبهه مقاومت در منطقه شد: جنگ 33 روزه، مقاومت 22 روزه غزه و… نبرد یکساله 7 اکتبر 2023.

*حزب الله طی سالهای مبارزه با اسرائیل و فتنه داعش، تجارب ارزنده‌ای را در مقابله با دشمن مشترک کسب کرد و توانست خود را به عنوان بازوی محکم جبهه مقاومت در منطقه مطرح کند. اکنون، آن نهال نورس دیروز، تبدیل به درختی ستبر گردیده است که سایه آن نه تنها بر سر شیعیان لبنان افتاده است؛ بلکه سایر گروهها و مردم مسلمان آزاده‌ی منطقه نیز از برکات آن بهره‌مند شده اند.

*هر چند در نبرد نابرابر با دشمن صهیونی و عمال منطقه‌ای آن، حزب الله رهبران بزرگ خود، سیدحسن نصرالله و سیدهاشم صفی الدین و چندین فرمانده‌ی عالی رتبه‌ی خود را تقدیم اسلام و زنده نگه داشتن آن کرد؛ اما تاریخ خود گواه است که فرزندان و شیعیان دست پرورده‌ی جناب ابوذر غفاری، توانسته‌اند و باز هم خواهند توانست، سرنوشت تاریخ منطقه را به نفع مکتب سرخ علوی و حسینی، تغییر دهند.

***منبع:کتاب مهاجرت علمای شیعه از جبل عامل به ایران:دکتر مهدی فرهانی منفرد
مقاله:جبل عامل و گسترش فرهنگ اهل بیت:دکتر فاطمه سمواتی: سایت فرهنگی اعتقادی فطرت

 #به قلم خودم

سیدکاظمی

آیت الله میرعبدالله فاطمی نیا (رحمه الله):
طلبگی یعنی ارتباط و معامله با حضرت حجت امام زمان عليه السلام!
اصلا به فکر آفرین و بارک الله گویی دیگران و شهرت طلبی نباشید.
با جدّیت فقط برای خدا درس بخوانید!
طلبه باید تمام توجهش فقط به امام زمان عليه السلام بوده و طالب رضا و خشنودی آن حضرت باشد.
📚 نکته ها ازگفته ها ج۱ ص۲۰

اللهم اجعلنا منهم.

الله سنی رحمت ایلسین آقا….

روان‌شناسي فرومايگان در کلام اميرمؤمنان علیه السلام

✍️ حسین انجدانی (https://eitaa.com/taammolat314/179)، عضو تحریریه‌ی مدادالفضلاء

🔹فرومايگي و پستي يکي از رذايل اخلاقي است که در برخي از انسان‌ها وجود دارد. اين رذيله ممکن است ريشه‌هاي تربيتي و ژنتيکي هم داشته باشد، اما بيشتر محصول رفتارهاي اختياري خود فرد است.
🔹اين صفت حتي ممکن است در ميان افرادي که به دليل ثروت، قدرت،‌ شهرت يا علم، از موقعيت‌هاي بالاي اجتماعي هم برخوردارند، نمود داشته باشد.
🔹جا دارد که اين صفت از ابعاد مختلف مورد تحليل روان‌شناسان و عالمان اخلاق قرار گيرد.
🔹در متون ديني ما، ده‌ها روايت دربارة شاخصه‌هاي فرومايگي و خصلت‌هاي فرومايگان وارد شده است.
🔹از مهم‌ترين شاخصه‌هاي فرومايگي و خصلت‌هاي فرومايگان مي‌توان به موارد زير، که همگي در سخنان اميرمؤمنان وارد شده است، اشاره کرد:
۱. فريب‌کاري و مکاري (در عالم سياست، اقتصاد، اجتماع يا روابط فردي)؛ (فَإِنَّهَا (=الْخَدِيعَةَ) مِنْ خُلُقِ اللَّئِيم)؛
۲. توجه بيشتر مردم به او موجب قساوت بيشترش مي‌شود؛ (اللَّئِيمُ يَقْسُو إِذَا أُلْطِفَ)
۳. افتخار او به ملک و موقعيت‌هاي مادي‌اش است؛ (اللَّئِيمُ يَفْتَخِرُ بِمِلْكِهِ‏)
۴. اهل جوانمردي نيست؛ (اللَّئِيمُ لَا مُرُوَّةَ لَهُ)
۵. روحيه طلبکارانه از ديگران دارد؛ (اللَّئِيمُ يَرَى سَوَالِفَ إِحْسَانِهِ دَيْناً لَهُ يَقْتَضِيهِ)
۶. بر ديگران منت‌ مي‌گذارد (اللَّئِيمُ مَنْ كَثُرَ امْتِنَانُهُ)
۷. حيا و عفت ندارد؛ (اللَّئِيمُ‏ لَا يَسْتَحْيِي)
۸. بدزبان است و بي‌وفا (اللَّئِيمُ‏ إِذَا قَدَرَ أَفْحَشَ وَ إِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ)
۹. خدمت‌هاي ديگران به خود را انکار مي‌کند (اللَّئِيمُ‏ إِذَا أُعْطِيَ جَحَدَ)
۱۰. به جايگاه بالاتري که مي‌رسد، حالاتش دگرگون مي‌شود (اللَّئِيمُ‏ إِذَا بَلَغَ فَوْقَ مِقْدَارِهِ تَنَكَّرَتْ أَحْوَالُهُ)
۱۱. اميد خير از او نمي‌رود و از شرش درامان نيستند (اللَّئِيمُ‏ لَا يُرْجَى خَيْرُهُ وَ لَا يُسْلَمُ مِنْ شَرِّهِ)
۱۲. با آزادگان دشمني مي‌ورزد (اللَّئِيمُ‏ يُعَادِي الْأَحْرَارَ)
۱۳. آبروي خود را فداي موقعيت‌هاي مادي و دنيوي‌اش مي‌کند (اللَّئِيمُ‏ مَنْ صَانَ مَالَهُ بِعِرْضِهِ)
۱۴. قابل اعتماد نيست؛ (إِيَّاكَ أَنْ تَعْتَمِدَ عَلَى اللَّئِيمِ‏ فَإِنَّهُ يَخْذُلُ مَنِ اعْتَمَدَ عَلَيْهِ)
۱۵. به هنگام قدرت، معايب او نمايان مي‌شود (دَوْلَةُ اللَّئِيمِ‏ تُظْهِرُ مَعَايِبَهُ)
۱۶. به ميزاني که جايگاه او بالاتر مي‌رود، مردم را کوچک مي‌بيند (كُلَّمَا ارْتَفَعَتْ رُتْبَةُ اللَّئِيمِ‏ نَقَصَ النَّاسُ عِنْدَهُ)؛
۱۷. وعده‌هاي او امروز و فردا کردن و بهانه‌جويي است (وَعْدُ اللَّئِيمِ‏ تَسْوِيفٌ وَ تَعْطِيلٌ)؛
۱۸. بدرفتار، بداخلاق و بخيل است (يُسْتَدَلُّ عَلَى اللَّئِيمِ‏ بِسُوءِ الْفِعْلِ وَ قُبْحِ الْخُلُقِ وَ ذَمِيمِ الْبُخْلِ)
۱۹. پيروزي او، موجب سربزرگي و طغيان مي‌شود (ظَفَرُ اللِّئَامِ تَجَبُّرٌ وَ طُغْيَانٌ)؛
۲۰. سنگدل و بي‌رحم است (مِنَ اللِّئَامِ تَكُونُ الْقَسْوَةُ)

میگن شهید بهشتی، هر جا می‌رفت،

همسرش را هم همراهش می برد

و به او می گفت: «تو فقط همسرم نیستی، بلکه مایه دلگرمی من هستی!»

خدا پشتیبان همه همسرانی که مایه‌ی دلگرمی هم هستند باشه.

 بازنشر از وبلاگ :https://fatmavali.kowsarblog.ir/%D8%AA%D9%88-%D9%81%D9%82%D8%B7-%D9%87%D9%85%D8%B3%D8%B1%D9%85-%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D8%A8%D9%84%DA%A9%D9%87-%D9%85%D8%A7%DB%8C%D9%87-%D8%AF%D9%84%DA%AF%D8%B1%D9%85%DB%8C-%D9%85%D9%86-%D9%87%D8%B3%D8%AA%DB%8C

برشی از یک کتاب.

اثر مرکب؛دارن هاردی

نرم نرمک می رسد اینک بهار 🌱

خوش به حال روزگار
بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک
شاخه های شسته، باران خورده، پاک
آسمان آبی و ابر سپید
برگ های سبز بید
عطر نرگس، رقص باد
نغمه شوق پرستوهای شاد
خلوت گرم کبوترهای مست …
نرم نرمک می رسد اینک بهار
خوش به حال روزگار!

خوش به حال چشمه ها و دشت ها
خوش به حال دانه ها و سبزه ها
خوش به حال غنچه های نیمه باز
خوش به حال دختر میخک – که می خندد به ناز –
خوش به حال جام لبریز از شراب
خوش به حال آفتاب

ای دل من، گرچه در این روزگار
جامه رنگین نمی پوشی به کام
باده رنگین نمی بینی به جام
نقل و سبزه در میان سفره نیست
جامت، از آن می که می باید تهی است
ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم!
ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب
ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار

گر نکوبی شیشه غم را به سنگ
هفت رنگش می شود هفتاد رنگ!

فریدون مشیری

برای آنان که

بار مسئولیت یک مجموعه و راهبردِ جمعی کوچک یا بزرگ به انها سپرده شده،

شاید فرصتی بهتر از این نباشد

که راهِ رشدِ زیرمجموعه‌ی خود را نبندند.

اگر خوب نگاه کنند،

در می‌یابند که مسیر ِموقتِ رشدِ اعضای مستعد این زیرمجموعه،

در زمانی معین و محدود

امانت به دست آنها سپرده شده است.

می توان راه را گشود و وسعت داد

یا

راه بندان کرد.

#کوتاه‍‌ـنوشت

“لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق…”

مخلوقات، تمام آفریده‌های پروردگارند؛ از ریزترین جاندار و بی‌جان، تا بزرگترین و مهیب‌ترینشان.

آیا تاکنون از گیاه کوچک و کم‌جانی که در گوشه‌ای از حاشیه بتنی و آسفالت کوچه روییده، تشکر کرده‌ای؟ همان که بی‌زبان، امید به زیستن و شوق حیات را در جایی نشان می‌دهد که بسیاری حتی متوجه‌اش نمی‌شوند، با بی‌توجهی از کنارش می‌گذرند و شاید پا بر آن می‌نهند. اما او بی‌هیچ قیل و قالی، به زندگی و زیبایی ان ادامه می‌دهد.

دایره سپاس و شکر ما نسبت به مخلوقات الهی، بسی گسترده‌تر از آن است که می‌پنداریم. هر توجه و سپاسگزاری نسبت به وجود این آفریده‌ها، روح خشیت در برابر پروردگار را در ما تقویت می‌کند.

سپاس از ابرهای کوچک و سپید در پهنه بیکران آسمان آبی…
سپاس از نوای شوق‌آفرین گنجشک‌ها و یاکریم‌ها…
سپاس از شعاع‌های روشنی‌بخش آفتاب…

و و و…..