رهگذر کوی دوست
آن فرو ریخته گلهای پریشان در باد / کز می جام شهادت همه مدهوشان اند / نامشان زمزمه نیمه شب مستان باد/ تا نگویند که از یاد فراموشان اند.
آن فرو ریخته گلهای پریشان در باد / کز می جام شهادت همه مدهوشان اند / نامشان زمزمه نیمه شب مستان باد/ تا نگویند که از یاد فراموشان اند.
میان خوف و رجا حالتی است عارف را که خنده در دهن و گریه در گلو دارد
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط رهگذر در 1404/03/20 ساعت 11:14:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |