رهگذر کوی دوست

انسان به دلیل برطرف ساختن نیازهای خود و از از انجا که موجودی اجتماعی است، ناگزیر از ارتباط با سایر انسان هاست. این ارتباط، بر روح انسان نیز تاثیر و تاثری دارد. گاه فرد بگونه ای تحت تاثیر طرف مقابل قرار می گیرد که تصویری خیالی از او در ذهن خود می سازد. خصوصا اگر آن فرد در بخش هایی از زندگی اش انسان موفقی باشد. این موفقیت ها می تواند در نگاه مخاطب موثر بوده و چهره ای بدور از خطا یا کم خطا در خیال فرد ترسیم کند.

اما از انجا که انسان برای رسیدن به توحید و موحد شدن، باید از این تلاطم سرای دنیا عبور کند، همین خطای ذهنی او میتواند، در تصور وی به مانند بُتی باشد که انسان ناخودآگاه ان را تقدیس کند. ولی خداوند متعال بنا بر ذات هدایتگری خود، همواره این بُت ها را بگونه ای در ذهن انسان می شکند تا در کشاکش این شکستها و ریزشها او را از اسیر شدن در این بتکده خیالی بیرون بکشد.

بنابراین اگر ناخودآگاه شیفته‌ی کسی شدید، ولی در عبور ثانیه ها و دقایق و روزها و لحظه ها، بنا بر حوادثی، این بت خیالی در ذهن شما شکسته شد، ان را فضل الهی به شمار بیاورید و دل به هدایت الهی بسپارید که آن حوادث، چونان تبر حضرت خلیل بوده اند که بر هیکل بت ذهنی شما فرود آمده اند.

رباب سیدکاظمی

تا همیشه شکرت.
به خاطر ملاقات بعضی آدمها.
تموم شدن برخی رفاقتها، به بن بست خوردن خیلی از احساسات، بابت خیلی از نشدنها، تحقق و ممکن شدن خیلی از محالات، بابت بسته بودن خیلی از دربها و باز
شدن بسیاری از راهها که به ذهنمان هم خطور نمیکرد. برای خیلی از چیزهایی که ما نمیدانستیم و تو میدانستی. بابت شوقها و امیدها🌱
برای رزقهای ناب و محبوب.
برای چشیدن طعم ابتلائات و کنار رفتن پرده ها از پیش روی چشمهای انسان. برای رفتنها و رسیدنها.
برای مهربانی و لطافت دستهایت، برای همه‌ی اجابتها.
برای برق زدن چشمها از شدت ذوق. برای نزول باران بر وسعت خاک. برای دوست داشتنها، نجواها زمزمه کردنها، برای زندگی و مرگ.
بابت تحمل دردها.
بابت اینکه ما را میشنوی.
و بابت آنکه برای ما خدایی میکنی از تو ممنونیم.

نویسنده:ناشناس

“وضو از نگاهی دگر”

💎 از میان همه ی عبادات، وضو گرفتن درخشش دیگری است. ظاهری دارد و باطنی. و اما باطنش؛ چون وجه خود را بشویی، تمام قوای مُدرکه ی خود را که در چهره ات متجلّی است، شسته ای و آنها را از رسوبات احساسات و اندیشه های مخرّب پیشین پاک نموده ای. و آنگاه دست شستن است از هر آنچه که کرده ای. پس نه خوبش را نگه میداری و نه بدش را. همه را به آب می سپاری. و آنگاه مسحی بر سر. این مرکز دریافت های لطیف و آسمانی، و مسحی بر پا، این مظهر اقدام و عمل. با وضو، درون و بیرون به پاکی گراییده هماهنگ می شوند، مجراها باز می شوند و این خیسی و نمناکی، جریان مغناطیس حیات را از سراپای وجودت روان می کند و تو را به زیبایی به کل کامل پیوند می دهد.

بیهوده نیست که گفته اند آن که با وضو بمیرد، شهید مرده است. یک گواه. چه وضو، نوری است که بر قدرت “مشاهده” می افزاید. وضو نشان توبه و بازگشت به حضرت سبحانی است که خود عین پاکی است.

وضو نه فقط یک آیین عبادی صرف، که وجودی زنده و زندگی بخش و کارآمد است و در بسیاری از مواقف سلوک چون زره عمل می کند.

مسعود ریاعی

http://www.masoudriaei.com
https://eitaa.com/masoudriaei

خوش گذشتن”

⭐️ خوش‌گذراندن، گذر کردن به خوشی است.
خوش گذشتن و خوش عبور کردن است.
‌
این خوش‌گذراندن، جاخوش کردن نیست.
اسیر لذتی شدن نیست.
آن گذر فهیمانه از جلوه‌آرایی‌های اسارت‌بار است.
‌
خوش گذر کردن یعنی عدم اسارت. آن پاداش رهایی است.
تو برخورداریِ واقعی را تنها در همین گذشتن و گذراندن در خواهی یافت. لذت واقعی این گذر است.
پس خوش بگذر و خوش بگذران. که خداوند این حق را به فعل امر بر خداداران رهایی‌یافته تنفیذ کرده است؛“فَلیَفرَحُوا”.

مسعود ریاعی
‌
#مسعود_ریاعی
#خوش_گذشتن

بسم الله الرحمن الرحیم

اولین روز از تقویم جدید سال معنوی، 

خدایا کمکمان کن بر عهدهایی که بستیم

وفادار بمانیم.

در برابر دشمنانمان اعم از شیاطین جنی و انسی و نفس اماره، یاریمان کن.

ترحم نما بر ضعف ما…

یا ارحم الراحمین.

​از ده سالگی تا الان یعنی حدود ۲۶ ساااااااااال هست که هر باری که کتلت درست کردم  … یادش می کنم!!

یاد اون روزی که ده سالم بود و رفته بودم خونه ی همسایه مون تا با دخترشون بازی کنم …

ما در حال بازی بودیم …

بوی کتلک همه جای خونه شون پیچیده بود …

از اون جایی که منم وقتی بچه بودم خیلی خوش غذا بودم ( نه که الان نیستم 🤪) همچین دلم برای کتلک قنج رفته بووووووود که نگو!!

خلاصه …

مادر دختر همسایه … دخترش رو صداش زد و گفت بیا تو آشپزخونه کارت دارم … دختر همسایه هم یک لحظه بازی با من رو رها کرد و رفت تو آشپزخونه …

منم منتظر نشستم … اما کمی بعد رفتم دنبالش …

رسیدم دم در آشپزخونه …

اومدم صداش بزنم که …

شنیدم مادرش داره بهش میگه بدو بخور تا اینا نیومدن!!

بخور و بروووو

من برگشتم …

کاش نشنیده بودم … کاش نرفته بودم دنبالش!

به شدت ناراحت شده بودم!

اما می دونی تمام ناراحتی ها بد نیستن!

نه تنها بد نیستن بلکه خیلی هم خوب و لازم اند برای زندگی …

این روزها که نزدیک به ده سال هست با خواهرم همسایه ام همیشه سعی کردم از هر چه که در خانه ام بوده و نبوده بهترینش رو به بچه های خواهرم بدم بعد به بچه های خودم …

حتی خیلی جاها مچ خودم رو گرفتم و فهمیدم چه قدرررررر نامحسوس ممکنه که فرق بزارم بین اون ها

چقدر محبت من به فرزندانم می تونه ناآگاهانه از ارزش های مهمون نوازی ام کم کنه … می تونه من رو خودخواه  کنه! می تونه کاری کنه که دلم رو به اصولم ترجیح بدم و رفته رفته به جایی برسم که هر چی دلم و منفعتم خواست، همون بشه اصول و عقایدم!

و گذشته از این من توانایی این رو داشتم که نه تنها بین بچه های خودم و دیگران فرق بزارم … بلکه خیلی جاها اگر دقت نکنم دچار این بی عدالتی بین دخترم و پسر خودم هم میشم!

 در حالیکه می دونم این مرز عدالت بین بچه ها مرزی نازک تر از مو داره و اگر لحظه ای ازش غافل بشی حتما و حتما و حتما سقوط خواهی کرد در دره ی ظلم به یکی و یا به هر دو 

یکی با بی محبتی و دیگری از پر محبتی

کتلت ها رو یکی یکی سرخ کردم و مواظب بودم هر دو روشون خوب سرخ بشن … که نکنه یه سمت خام بمونه و یه سمت دیگه بسوزه!

چون من نمی تونم فقط یک سمت کتلت رو نوش جان کنم! نمی تونم روی برشته شده ترش رو بردارم و روی خام ترش رو دور بندازم!

و اگر بدونیم بچه هامون … دختر و پسرمون دو روی یک چیز هستند و جدا ناشدنی از هم … ختما حواس مون به هر دوشون هست!

و اگر باور کنیم که فرزندان ما و بچه های همسایه هامون و تمام کودکان دنیا همه و همه مخلوق های معصوم خدا هستند و شاید چند صباحی دست ما امانت باشند

بین هیچ کدوم از این مخلوقات فرق نمی زاریم!

همه شون رو مثل بچه ی خودمون می دونیم!

و به همه شون کتلت میدیم!

همون جوری که دوست داشتیم اگر بوی کتلت به بچه ی ما خورده … حتما یه تکه ی کوچیک بهش بدن!!

ن.پ: وقتی مادر حضرت علی علیه السلام از دنیا رفتن … خبرش به پیامبر صلوات الله علیه و آله رسید … پیامبر دعایشان کردند و فرمودند خدا رحمت کند او را که … اول به من غذا می خورانید و بعد به فرزندان خود غذا می داد!

نامادری نباشیم … نا همسایه هم …

ندا اسدی✍️

​📜 #متن |🔰رزق رمضان

🎁ماه رمضان؛ شهر انابه، شهر توبه، شهر مغفرت و رحمت، شهر آزادى از آتش و شهر دستيابى به بهشت است.

🎁تجمع و تحمل گفت و گوها از عنايت ‏هاى اين ماه و از هدايت ‏هاى اولياى خداست كه ما را به هم گره مى ‏زنند و با هم مى ‏سازند و حتى با درگيرى ‏ها و برخوردها، فتنه ‏ها و ابتلاها را آسان مى ‏نمايند.

🎁در اين شب‏ها به خود، سركشى كنيم و از سستى ‏ها و تخاذل ‏هاى خودمان بازرسى نماييم. 

🎁راستى كه با اين همه سياهى و سستى و با اين همه غفلت و غرور، بر عنايت خدا كه فرصت مى ‏دهد و راه مى ‏گشايد و آغوش باز مى ‏كند و بر رعايت اولياى او و بر محبت ولى عصر تكيه داريم.

🎁اى دل از دست رفته چه مى ‏خواهى؟ اين فرصت و اين هم آغوش باز و اين هم انتظار بازگشت.

🎁در تمام لحظات، دعوتى هست و فريادهايى هست. اين صداى اوست و اين ماييم كه بايد لبيك بگوييم. ما اين فريادها را نمى ‏شنويم.

🎁چشم ‏ها و گوش ‏هاى ما تربيت نشده ‏اند. ما احساس تربيتى و نياز به تحولى در اين حواس و جوارح نداريم.

🎁خدايى كه تمامى ‏نيازهاى انسان را مى‏ شناسد و تمامى ‏ابعاد او را مى ‏داند و اين كرامت و قدرت هم در او هست، اين ضيافت را به پا داشته تا به تمامى ابعاد ما در اين ماه رزق بدهد.

🎁همين است كه فكر و تخيل و عقل و روح و تمامى بدن ما بايد در اين ماه رمضان رزق بگيرد و از اين ضيافت سرشار شود.

❛❛ عین‌صاد

📚 #بهار_رویش | ص ۱۷

#⃣ #بریده_کتاب #سیر_و_سلوک 

👤: @ad_Einsad

 آیت الله جوادی آملی:
“مردی در حضور رسول خدا (صلی الله عليه و آله و سلم) در مقام دعا عرض كرد: خدايا پيامبر را بيامرز، مرا بيامرز، (لسان دعای او حصر بود). 

حضرت فرمودند: چرا دور رحمت خدا را سنگ چين كردی؟ چرا فقط من و تو؟ همه‌ی مؤمنان را دعا كن: «إذا دعا أحدكم فليَعمّ فإنّه أوجب للدّعاء»

هرگاه دعا می كنيد به دعای خود عموميت دهيد كه اجابت را حتمی می كند. 

اين دعای امام رضا (عليه السلام) چقدر كريمانه است: «واغفر لمن فى مشارق الأرض و مغاربها من المؤمنين والمؤمنات» 

خدايا در مشرق و مغرب عالم هر كسی كه اهل ايمان است او را بيامرز.”
حکمت عبادات ص ٢٢٩